Το σχολείο μας στο 2nd Athens Science Festival

Αναδημοσίευση από το μαθητικό περιοδικό “Απόντες… επιτρέπονται” : http://2lyk-peir-athin.att.sch.gr/library/apontes/?p=1498

ΓΡΑΦΕΙ: Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΝΛΗ.

Την Κυριακή 22 Μαρτίου 2015, στην Τεχνόπολη στο Γκάζι, συμμαθητές μας τόσο από την Α΄ όσο και από τη Β΄ Λυκείου, είχαν τη χαρά να παρουσιάσουν διάφορα πειράματα και κατασκευές, σε ένα ευρύ φάσμα κοινού που εκτεινόταν από βιολόγους, χημικούς, φυσικούς, ?, ως γονείς, με τους μελλοντικούς ?ενδεχομένως- υπηρέτες της επιστήμης.

Το φεστιβάλ ήταν ένα πανηγύρι υψηλών προδιαγραφών. Ειδικά διαμορφωμένοι χώροι, σαν το κτίριο των παλαιών φούρνων, φιλοξενούσαν διάφορες δραστηριότητες και παιχνίδια. Τα πλήθη κατέφθαναν μέσα στις εγκαταστάσεις, γινόσουν κι εσύ ένα μ? αυτά, ξαφνικά η έξοδος χανόταν, ο ένας πάγκος διαδεχόταν τον άλλον κι εσύ βυθιζόσουν στον απέραντο κόσμο της γνώσης. Στο τμήμα ρομποτικής βρίσκονταν και δικοί μας εκπρόσωποι, οι οποίοι είχαν κατασκευάσει ένα τηλεκατευθυνόμενο κουτάβι, από τουβλάκια Lego, που συγκινούσε τους δημιουργούς του και ενθουσίαζε τους θεατές του.

Όμως και σε μία άλλη αίθουσα, δίπλα στους Φούρνους, το 2^ο Π.Π ΓΕΛ Αθηνών ήταν παρόν. Κάθε σχολείο, Ε.Κ.Φ.Ε ή ένωση επιστημόνων είχε έναν πάγκο και εξέθετε τις δικές του ευρεσιτεχνίες. Ένα ανοιχτό βιβλίο για όποιον είχε το κουράγιο να το μελετήσει.

Εμείς, οι μαθητές από τον ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟ ΟΜΙΛΟ ΦΥΣΙΚΗΣ-ΧΗΜΕΙΑΣ παρουσιάσαμε δύο ενδιαφέροντα πειράματα. [poster] Κατασκευάσαμε το κανόνι του Γκάους, που βασιζόταν στην αρχή διατήρησης της ενέργειας και στην αρχή διατήρησης της ορμής, που από ένα αθώο παιχνίδι με μπίλιες και μαγνητάκια μπορούσε να εξελιχθεί σε φονικό όπλο. Είναι πράγματι εντυπωσιακό το πώς, λόγω μιας υπερρεαλιστικής κρούσης, σπρώχνοντας ελαφρά μία μικρή σφαίρα που ακολουθούνταν από μια σειρά σφαιρών και μαγνητών, η τελευταία μπίλια εκτοξευόταν με τεράστια φόρα.

Το δεύτερο πείραμά μας περιείχε μία δόση μαγείας. Ήταν ένα ρολόι ιωδίου. Πάνω σε έναν κυκλικό δίσκο είχαμε στερεώσει περιμετρικά έξι φιαλίδια, που είχαν μία ουσία Α, η οποία περιείχε άμυλο. Προσθέτοντας όλοι ταυτόχρονα μια άλλη ουσία Β, που περιείχε διάλυμα με ιόντα ιωδίου σε διαφορετικές συγκεντρώσεις, είχαμε χρονίσει έτσι το πείραμα ώστε οι δύο χημικές αντιδράσεις που θα λάμβαναν χώρα και θα έδιναν ένα κυανό χρώμα στο τελικό διάλυμα μέσα σε κάθε μπουκαλάκι, να ολοκληρώνονται ανά πέντε δευτερόλεπτα.

Τελικά για ακόμα μια φορά το σχολείο μας συμμετείχε σε μία μεγάλη οργάνωση, χαρίζοντάς μας εμπειρίες και γνώσεις που θα μείνουν ανεξίτηλες στη μνήμη μας. Όλα αυτά, βέβαια, δεν θα ήταν δυνατά αν δεν είχαν σταθεί αρωγοί στην υλοποίηση των ιδεών μας οι καθηγητές: κ. Κατέρης, κα. Μυλωνά και κ. Τζαμαλής.