Από σχολικά απρόβλεπτα και από «ακραία» καιρικά φαινόμενα υπονομευμένη, λίγο έλειψε την Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013 να μη γίνει η προγραμματισμένη συνάντηση της Λογοτεχνικής Συντροφιάς με τον ποιητή Γιώργο Μαρκόπουλο. Αλλά τα λιγοστά μέλη της ομάδας που είχαν μείνει και ετοιμάζονταν να προεκτείνουν το 7ωρό τους σε 9ωρο (όπως είθισται, αλίμονο, με τις λειτουργίες των Προγραμμάτων και των Ομίλων), όταν άκουσαν την ιδέα της αναβολής, διαμαρτυρήθηκαν: «Μα να μην τον δούμε καν, αφού ήρθε ο άνθρωπος;» Το συντριπτικό επιχείρημα επέτρεψε, λοιπόν, μια πρώτη επαφή με τον επιφανή καλεσμένο μας, που είχε όντως καταφθάσει αγνοώντας επιδεικτικά τον κατακλυσμό, και μια μικρή κουβέντα που διάνθισαν ωραίες του αναγνώσεις. Μια πρώτη συνάντηση, όμως ? γιατί μας υποσχέθηκε μιαν άλλη, πιο άνετη, με τη Λογοτεχνική Συντροφιά σε απαρτία, πέρα κατά την άνοιξη. Και τη «δέσαμε κόμπο».