Δημήτρης Αρμάος

ΓΡΑΦΕΙ: Η ΜΥΡΤΩ ΧΑΡΒΑΛΙΑ. Μου είναι πολύ δύσκολο να πηγαίνω σε κηδείες. Τα μάτια μου γίνονται ασυγκράτητα ποτάμια? δεν είναι το ποιος πέθανε. Είναι ότι πέθανε? είναι ο θάνατος που με ρίχνει στα πατώματα. Και όταν σκέφτομαι κηδεία, θυμάμαι αυτήν του Παπαγιώργη. Την Ζυράννα να κάθεται και να κοιτά ένα τόσο[...]

ΓΡΑΦΕΙ: Η ΕΛΕΝΗ ΙΣΑΡΗ. Μερικά γεγονότα είναι τραγικά. Και γίνονται ακόμη πιο τραγικά όταν είναι ξαφνικά. Για εμάς τους μαθητές του 2ου Πειραματικού Λυκείου, απόφοιτους ως επί το πλείστον, ένα τέτοιο γεγονός ήταν να γίνει στο σχολείο μας. Που για όσο καιρό ήμασταν εκεί και για όσες στιγμές περάσαμε μόνον νοσταλγία[...]

ΓΡΑΦΕΙ: Η ΑΘΗΝΑ-ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΟΥΜΕΛΑ. Ο ενάμισης χρόνος που έζησα στο σχολείο με τον καθηγητή Δ. Αρμάο, ήταν απίστευτα δημιουργικός, απρόσμενα υπέροχος, μαγικά πρωτόγνωρος αλλά και τρομερά λίγος. Και ποιος τον χόρτασε άλλωστε; Εμφύσησε σε εμάς τη βαθειά του αγάπη για τη λογοτεχνία, την οποία δεν τη μαρτυρούσε μόνο ο τρόπος που μας τη[...]

ΓΡΑΦΕΙ: Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΓΡΕΚΑ. Ο θάνατος αλλάζει όψη όταν τον βλέπεις σε απόσταση αναπνοής.. μας αφήνει αλλοιωμένους και άναυδους, όταν τα πόδια του ακουμπούν στη γη που πατήσαμε μαζί και πλάι σ' αυτά τα πρόσωπα που φεύγουν. Τόσο επώδυνα, τόσο βιαστικά, τόσο βίαια, σαν να μας κόβει τη ζωή σε δύο[...]

Χθες το πρωί έφυγε από τη ζωή, στα 56 του χρόνια, ένας μεγάλος φιλόλογος, λογοτέχνης και άνθρωπος. Ο Δημήτρης Αρμάος. Ήταν μεγάλη τιμή και χαρά για το σχολείο μας που μέχρι πριν δύο χρόνια (τρία σχολικά) ήταν μέλος του δυναμικού των διδασκόντων του. Αισθανόμαστε βαθιά λύπη και ειδικά οι συμμαθητές μας[...]