ΓΡΑΦΕΙ: Ο ΝΙΚΟΣ ΣΤΕΜΠΙΛΗΣ.
Μακριά από τη δημοσιότητα και χωρίς κάποιο υλικό κίνητρο, το Ερευνητικό Ινστιτούτο «Δημόκριτος» οργάνωσε μια εβδομάδα για «Δόκιμους Ερευνητές» .Η δράση αυτή έφερε 6 μαθητές πειραματικών σχολείων για μία εβδομάδα, από τις 5 μέχρι τις 9 Σεπτεμβρίου, στα εργαστήρια του Ινστιτούτου Πυρηνικής και Σωματιδιακής Φυσικής, αφήνοντας τις καλύτερες αναμνήσεις σε όλους μας.
Όσοι δεν έχουν εργαστεί ποτέ σε κάποιο εργαστήριο, σίγουρα το φαντάζονται πολύ διαφορετικό από ό,τι πραγματικά είναι, οπότε αξίζει μια σύντομη περιγραφή. Συναντήσαμε έναν πολύ ανοιχτό και φιλόξενο ζεστό χώρο, σε καμία περίπτωση ίδιο με αυτόν που φανταζόμασταν. Κάθε εργαστήριο ήταν (προφανώς) γεμάτο με διάφορα όργανα, τα οποία όμως δεν επιτελούσαν κάποια εξωπραγματική διαδικασία, αλλά το κάθε ένα έκανε κάτι πολύ απλό. Και για εμάς ήταν μια μορφή απομυθοποίησης του στερεοτύπου του ερευνητή.
Όσον αφορά την προσωπική μου εμπειρία, δηλώνω απερίφραστα ενθουσιασμένος. Δεδομένης της αγάπης μου για τις θετικές επιστήμες, ο χώρος του Ινστιτούτου ήταν γεμάτος από πράγματα που ήθελα να μάθω πώς λειτουργούν, αλλά και γεμάτος ανθρώπους που μοιράζονται το ίδιο πάθος για την επιστήμη τους. Όλοι απαντούσαν ακούραστα στις συνεχείς ερωτήσεις μας τροφοδοτώντας τον ενθουσιασμό μας ακόμα περισσότερο. Αλλά και το μεταξύ μας κλίμα ήταν άψογο, συνεργαστήκαμε χωρίς προβλήματα, και έχουμε κρατήσει επαφή και μετά το πέρας της δράσης.
Είναι κρίμα να μην έχουν όλοι οι μαθητές την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με το εργαστήριο και το πείραμα. Στο βαθιά επηρεασμένο από τις πανελλαδικές λύκειο, μαθήματα όπως η φυσική και η χημεία που προσφέρονται για πειράματα, αντιμετωπίζονται χρησιμοθηρικά. Η εμπειρία του πειράματος λοιπόν μετατοπίζεται εκτός του προγράμματος, στους ομίλους, και τις δράσεις σαν τους «δόκιμους ερευνητές». Θα χαρώ πολύ αν σε κάποια μελλοντική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση δω το πείραμα να γίνεται καθημερινότητα, τουλάχιστον στο λύκειο.
Υποβολή απάντησης