“Όπου υπάρχει άνθρωπος υπάρχει και η ψυχολογία”. Συνέντευξη με την ψυχολόγο κ. Ναταλία Τζοβάρα

ΓΡΑΦΟΥΝ: ΝΕΦΕΛΗ ΧΑΡΒΑΛΙΑ –  ΕΛΕΝΗ ΧΑΤΟΥ.

Στο πλαίσιο του προγράμματος «Αγωγή Σταδιοδρομίας» που υλοποιείται στο σχολείο μας, στις 31 Μαρτίου 2015 καλέσαμε την κ. Ναταλία Τζοβάρα, ψυχολόγο, η οποία συνεργάζεται με τον Όμιλο ψυχολογίας, να μας μιλήσει για το επάγγελμά της και να απαντήσεις στις ερωτήσεις μας. Η κ. Τζοβάρα δέχτηκε ευγενικά την πρόσκληση να έλθει στην ομάδα μας. Μας μιλήσει για το επάγγελμά της, τις σπουδές, τις επαγγελματικές διεξόδους, τις δυσκολίες του επαγγέλματος. Την ευχαριστούμε και από τη θέση αυτή για την αποδοχή της πρόσκλησης και για τα όσα ενδιαφέροντα μας είπε, τα οποία συμπυκνώνονται στα παρακάτω.

Κυρία Τζοβάρα θα μπορούσατε να μας πείτε τι είναι η ψυχολογία και τι κάνει ένας ψυχολόγος;

Ετυμολογικά ψυχολογία είναι ο λόγος για τη ψυχή. Ουσιαστικά η ψυχολογία είναι πολλά πράγματα. Είναι μια εφαρμοσμένη επιστήμη, δηλαδή μια επιστήμη που την έρευνά της και την επιστημονική γνώση προσπαθεί να την εφαρμόσει στην καθημερινή ζωή. Ταυτόχρονα είναι ακαδημαϊκό πεδίο έρευνας που μελετάει τον ανθρώπινο νου και την ανθρώπινη συμπεριφορά. Ουσιαστικά είναι η μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ασχολείται με τον άνθρωπο δηλαδή. Σε όποιον τομέα δραστηριοποιείται ο άνθρωπος χωράει να δουλέψει ένας ψυχολόγος.

Ο ψυχολόγος κάνει ερευνητική δουλειά, κάνει πειράματα σε ζώα και ανθρώπους, για να μπορέσει να μετρήσει τα διάφορα ψυχικά, διανοητικά και φυσικά χαρακτηριστικά τους. Επίσης ερευνά το πώς επηρεάζει η κληρονομικότητα και το περιβάλλον τις σκέψεις και τη συμπεριφορά του ανθρώπου. Ασχολείται με τη διάγνωση, την πρόληψη και τη θεραπεία συναισθηματικών ανωμαλιών ή ανωμαλιών στην ανάπτυξη της προσωπικότητας και της προσαρμογής σε διαφορετικά περιβάλλοντα. Επίσης συνθέτει και εκτελεί δοκιμασίες, τεστ δηλαδή, για να μετρήσει την ευφυΐα και τις δεξιότητες κάθε ατόμου. Προσπαθεί να ερμηνεύσει τα αποτελέσματα του τεστ και μέσα από αυτά να δώσει κατευθύνσεις για το τι μπορεί να κάνει ο καθένας.

ΣΠΟΥΔΕΣ

Πού μπορεί να σπουδάσει κάποιος ψυχολογία;

Στην Ελλάδα υπάρχουν τέσσερα  τμήματα. Το παλαιότερο βρίσκεται στην Κρήτη, στο Ρέθυμνο. Και τα τέσσερα  προσφέρουν τέσσερα  χρόνια σπουδών και μετά άδεια άσκησης επαγγέλματος. Με αυτήν μπορείς να ασκήσεις το επάγγελμα σε κάποιον οργανισμό ή ιδιωτικά.

Μέσω της Φιλοσοφικής του τμήματος Φ.Π.Ψ. δεν μπορείς να γίνεις ψυχολόγος;

Σε αυτό το τμήμα στο 3ο έτος διαλέγεις κατεύθυνση: φιλοσοφία, παιδαγωγικά ή ψυχολογία. Παρόλα αυτά δεν αποκτάς άδεια άσκησης επαγγέλματος, αποκτάς απλά μια κατεύθυνση προς τον τομέα της ψυχολογίας. Σαν αυτό που λέμε ψυχοπαιδαγωγός, το οποίο βέβαια ως επάγγελμα δεν υφίσταται. Είναι ένα ωραίο τμήμα διότι παίρνεις κομμάτια και από τα 3 στοιχεία αλλά δυστυχώς δεν έχεις επαγγελματική ιδιότητα μετά.

Σπουδές σε ιδιωτικές σχολές ή στο εξωτερικό;

Κάποιος μπορεί να σπουδάσει στο εξωτερικό ή σε κάποια ιδιωτική σχολή. Η συμβουλή μου είναι να τα ψάξετε πριν πάτε να κάνετε κάτι. Σας συμβουλεύω να είστε ενημερωμένοι.

Εάν θέλετε να πάτε στο εξωτερικό θα πρέπει να κοιτάξετε επίσης εάν το πτυχίο από τη σχολή σας αναγνωρίζεται στην Ελλάδα, υπάρχει μια διαδικασία που επιτρέπει την αναγνώριση δεν γίνεται όμως για όλα τα πανεπιστήμια και όλα τα τμήματα.

Αρκούν τα τέσσερα χρόνια σπουδών για να ασκήσει κάποιος το επάγγελμα;

Όχι προφανώς. Τα τέσσερα χρόνια δεν παρέχουν τα απαραίτητα εφόδια για να ασκήσεις το επάγγελμα. Δουλεύουμε με ανθρώπους που είναι απρόβλεπτοι, οπότε χρειάζεται και η πρακτική. Οι σπουδές δίνουν τις βασικές γνώσεις. Παίρνεις τις  βάσεις, ασχολούμενος με τους βασικούς τομείς της ψυχολογίας. Για παράδειγμα την αναπτυξιακή και την εξελικτική ψυχολογία που ασχολούνται με τα στάδια ανάπτυξης του ανθρώπου, την κοινωνική ψυχολογία, την κλινική ψυχολογία. Αφού αποκτήσεις τις βασικές  γνώσεις της ψυχολογίας από εκεί και πέρα ανάλογα με τα ενδιαφέροντα σου εξειδικεύεσαι σε κάτι.

Σε τί θα μπορούσε ένας ψυχολόγος να ειδικευτεί;

Όπου υπάρχει άνθρωπος υπάρχει και ψυχολογία. Η συμβουλευτική ψυχολογία είναι η ψυχολογία που ασχολείται περισσότερο με το εδώ και τώρα, με αυτό που λέμε γενικό πληθυσμό, δηλαδή ο οποιοσδήποτε που αντιμετωπίζει μια δυσκολία, ένα θάνατο στην οικογένεια για παράδειγμα, μια κρίση πανικού, μια κατάσταση που προκαλεί κάποιο άγχος, μπορεί να πάει σε ένα συμβουλευτικό ψυχολόγο για να αντιμετωπίσει τη συγκεκριμένη δυσκολία που του συμβαίνει σε συγκεκριμένη περίοδο. Η πειραματική ψυχολογία είναι ο τομέας που ασχολείται με το σχεδιασμό δοκιμασιών, τεστ, πειραμάτων, ή με τη δημιουργία συνθηκών ώστε να μπορούν να γίνουν τεστ και πειράματα και να ληφθούν πληροφορίες για τους ανθρώπους. Η στρατιωτική ψυχολογία και η αεροπορική ψυχολογία καταλαβαίνετε ότι έχει να κάνει με τους πληθυσμούς. Η ψυχολογία της επικοινωνίας έχει να κάνει με τους τρόπους που επικοινωνούμε. Η οικονομική ψυχολογία και η ψυχολογία του καταναλωτή ασχολείται με τις οικονομικές συμπεριφορές. Η οργανωτική και η βιομηχανική ψυχολογία ασχολείται με το εργασιακό περιβάλλον, πώς θα μπορούσε ένα εργασιακό περιβάλλον να γίνει καλύτερο και προς όφελος ενός οργανισμού, μιας εταιρείας, μιας βιομηχανίας αλλά και προς όφελος του εργαζομένου. Η ψυχολογία της υγείας ασχολείται με ανθρώπους που έχουν παθήσεις, χρόνιες συνήθως. Η κοινωνική ψυχολογία ασχολείται με την ομάδα, με το πώς το άτομο λειτουργεί μέσα στην ομάδα, πώς λειτουργεί μέσα στην κοινωνία.

Η παιδοψυχολογία;

Η παιδοψυχολογία είναι μια ειδικότητα η οποία είναι λίγο μύθος. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ο όρος «παιδοψυχολογία». Αυτό που υπάρχει, που μπορείς να κάνεις, είναι να σπουδάσεις αναπτυξιακή-εξελικτική ψυχολογία και να εστιάσεις στην παιδική ηλικία.

Μεταπτυχιακά;

Όταν τελειώσεις τις σπουδές, πάρεις την άδεια επαγγέλματος και πας να δουλέψεις, συνειδητοποιείς ότι σου λείπουν κάποια εφόδια ή κάποιες περαιτέρω εξειδικεύσεις. Υπάρχουν άπειρες εξειδικεύσεις. Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά μεταπτυχιακά όχι σε όλους τους τομείς αλλά σε αρκετούς. Βοηθάει να ξέρεις τι μεταπτυχιακό υπάρχει σε κάθε τμήμα έτσι ώστε να ξέρεις τι περίπου κατεύθυνση έχει.

Το τμήμα της Κρήτης ασχολείται με την ψυχολογία της υγείας και τη σχολική ψυχολογία. Το τμήμα της Θεσσαλονίκης ασχολείται με νευροψυχολογία, βιολογική ψυχολογία κοινωνική κλινική ψυχολογία καθώς και ψυχολογία των εξαρτήσεων.

Στην Αθήνα το Καποδιστριακό πανεπιστήμιο έχει πολλά διατμηματικά: κλινικής ψυχολογίας, προαγωγής και αγωγής υγείας, γνωσιακής ψυχολογίας.

Στην Πάντειο τα μεταπτυχιακά έχουν να κάνουν με κοινωνικά φαινόμενα, εγκληματολογία, ψυχολογία των συγκρούσεων, ταυτότητα και διαπροσωπικές σχέσεις, θετική ψυχολογία. Η θετική ψυχολογία ξεκίνησε σαν επιστήμη προσπαθώντας να αντιμετωπίσει το αρνητικό, την παθολογία και όλη η επικέντρωση ήταν σε αυτό το πώς μπορώ έναν άνθρωπο που είναι άρρωστος να τον κάνω καλά. Γενικά η θετική ψυχολογία ψάχνει το θετικό κομμάτι και προσπαθεί να το ενισχύσει. Δεν αφιερώνεται τόσο στην ασθένεια και όλα τα υπόλοιπα.

Είπατε πως υπάρχει μεταπτυχιακό στην εγκληματολογία μέσω σπουδών στην ψυχολογία. Περί τίνος πρόκειται;

Υπάρχει ένας ολόκληρος τομέας, η ιατροδικαστική και δικαστική ψυχολογία που όπως καταλαβαίνετε έχει να κάνει με την παραβατική συμπεριφορά, δηλαδή με τη συμπεριφορά των ατόμων που διαπράττουν εγκλήματα. Ο χώρος που μπορεί να δουλέψει κάποιος ο οποίος έχει εξειδικευτεί σε αυτόν το τομέα είναι η αστυνομία, τα σωφρονιστικά ιδρύματα κ.α. Φτιάχνει προφίλ ανθρώπων που κάνουν εγκλήματα και όταν έχει σπουδάσει κάτι τέτοιο μπορεί να σχοληθεί με το πώς μπορεί να στηθεί ένα σωφρονιστικό σύστημα, πως θα μπορούσαν να γίνουν δράσεις πρόληψης της εγκληματικότητας κλπ. Στην Ελλάδα υπάρχει μεταπτυχιακό στη Πάντειο που έχει πολύ μεγάλη ζήτηση. Και η Αγγλία έχει πολλά μεταπτυχιακά σε σχέση με την εγκληματολογία.

 

ΑΣΚΩΝΤΑΣ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ

Πώς είναι καθημερινότητα ενός ψυχολόγου;

Ένας ψυχολόγος μπορεί να δουλέψει είτε σε κάποιον οργανισμό είτε σε κάποια εταιρία ή μπορεί να δουλέψει ιδιωτικά. Συνήθως αυτό που κάνει είναι συναντήσεις ατομικές ή ομαδικές, ανάλογα με την εκπαίδευση που έχει πάρει. Ο ψυχολόγος που θέλει να φροντίσει τον εαυτό του και αυτόν που έρχεται σε αυτόν, θα πάρει βοήθεια, δηλαδή ένας ψυχολόγος έχει ένα δικό του ψυχολόγο- έναν επόπτη. Οι ψυχολόγοι δεν δουλεύουνε μόνοι τους. Στο επάγγελμα αυτό πρέπει να μιλήσεις και να συζητήσεις, να συνεργαστείς. Είναι μια δουλειά που δεν την παίρνεις μαζί σου στο σπίτι. Απαιτεί μια ισορροπία την οποία αποκτάς μπαίνοντας στη δουλειά και φροντίζοντας πολύ τον εαυτό σου. Οι περισσότεροι ψυχολόγοι που θέλουν να κάνουν καλά τη δουλειά τους περνάνε και οι ίδιοι από θεραπεία, δεν μένουν μόνοι τους, έχουν πάντοτε κάποιον επόπτη στο πλευρό τους.

Γιατί στη Ελλάδα, όταν μας λέει κάποιος να πάμε σε ψυχολόγο έχουμε μια άρνηση;

Είναι σαν να σου λένε ευγενικά ότι είσαι τρελός.

Ο Έλληνας πάει σε ψυχολόγο;

Πάει σε ψυχολόγο. Είναι άλλο αν το λέει ή αν δεν το λέει. Το θέμα ψυχολογία και ψυχολόγος, έχει να κάνει με το ότι για πάρα πολλά χρόνια ήταν κάτι κακό. Σε όλους υπάρχει η αίσθηση ότι είσαι τρελός άμα πας σε ψυχολόγο, κάτι που προφανώς δεν ισχύει. Η ψυχική ασθένεια είναι κάτι που αφορά όλους, όπως αντίστοιχα η ψυχική υγεία.

Ποιά είναι η διαφορά ανάμεσα σε ένα ψυχολόγο και σε ένα καλό φίλο; Τι παραπάνω θα κάνει ο ψυχολόγος;

Κοίταξε, είναι αλήθεια ότι υπάρχουν χαρισματικοί άνθρωποι που έχουν την ικανότητα να σε καταλαβαίνουν και να σε συμβουλεύουν.

Αλλά πρέπει να υπάρχει και χημεία όχι μόνο το ταλέντο.

Οκ, πρέπει να υπάρχει μια χημεία, σκέψου όμως ότι ο ψυχολόγος τις ασκεί αυτές τις δεξιότητες καθημερινά, δηλαδή δεν είναι ένας τυχαίος χαρισματικός άνθρωπος που έχει αυτή την ικανότητα. Ο ψυχολόγος τις αποκτά, τις εξασκεί καθημερινά και επίσης έχει όλη τη γνώση. Δηλαδή είναι άλλο η φιλική σχέση κι άλλο η σχέση με έναν ειδικό που θα σου πει τι σου συμβαίνει και θα σου εξηγήσει τι μπορείς να ακολουθήσεις και τι δεν μπορείς να ακολουθήσεις, τι θα μπορούσες να κάνεις. Με τον ψυχολόγο  θα αναπτυχθεί μια σχέση η οποία δεν είναι φιλική και αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί είναι άλλα τα πράγματα που μοιράζεσαι με ένα φίλο και άλλα που μοιράζεσαι με ένα ψυχολόγο. Ο ψυχολόγος θα διαμορφώσει τέτοιο κλίμα και τέτοια σχέση που θα μπορείς να πεις ακόμα κι αυτά που δεν θα τα έλεγες σε κανέναν για να μπορείς να καταλάβεις καλύτερα τον εαυτό σου και να καταλάβεις τι σου γίνεται. Θα σου δώσει πίσω πράγματα τα οποία δεν θα τα έχεις σκεφτεί εσύ για τον εαυτό σου και πολύ πιθανόν να μην τα έχει σκεφτεί η φίλη σου ή ο φίλος σου. Έχει μία γνώση γύρω από όλο αυτό που σου συμβαίνει και επίσης έχει την ικανότητα να αποδέχεται αυτό που είσαι. Οι άνθρωποι που έχουν πολύ καλούς φίλους και μοιράζονται τα πράγματα και τα λύνουν, συνήθως δεν είναι οι άνθρωποι που θα έρθουν στον ψυχολόγο, δηλαδή δεν θα αντιμετωπίσουν τόση μεγάλη δυσκολία στην καθημερινότητά τους. Συνήθως οι άνθρωποι που έρχονται στον ψυχολόγο είναι άνθρωποι που έχουνε θέματα στην επικοινωνία τους με τους άλλους.

Παιδιά, μακάρι οι ψυχολόγοι να σας είναι αχρείαστοι. Μακάρι να έχετε ανθρώπους  στη ζωή σας με τους οποίους θα μπορείτε να μοιραζόσαστε πράγματα. Οι άνθρωποι που καταφέρνουν να επικοινωνούν με τους άλλους είναι πολύ τυχεροί.

Πώς καταλήγει κάποιον στον ψυχολόγο;

Το κλειδί γενικά με την ψυχολογία και την θεραπεία είναι το ότι αναγνωρίζω ότι έχω πρόβλημα. Άμα δεν αναγνωρίζω το πρόβλημα, όποιος ψυχολόγος και να έρθει δεν θα βοηθήσει. Αν δεν το καταλαβαίνει κάποιος ότι έχει πρόβλημα, αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι, εξαρτάται βέβαια τί ρόλο έχουμε και ποιος είναι ο άλλος που έχουμε απέναντί μας, να τον υποψιάσουμε έντεχνα. Το να πετάξεις μια πληροφορία χωρίς να απευθύνεται στον ίδιο αποκλειστικά είναι ένας πρώτος τρόπος προσέγγισης.

Για σας είναι δύσκολη η διαδικασία να πείσετε αυτά τα άτομα που έρχονται στον ψυχολόγο να μιλήσουν;

Συνήθως οι άνθρωποι που έρχονται στον ψυχολόγο είναι άνθρωποι που έχουν κάνει ήδη το πρώτο βήμα, γιατί ο κανόνας είναι ότι καλώ εγώ τον ψυχολόγο και κλείνω ραντεβού. Οι περιπτώσεις που αυτό δεν γίνεται είναι περιπτώσεις πολύ σοβαρές, περιπτώσεις που υπάρχει μια απίστευτα δύσκολη προσωπικότητα η οποία μπορεί να είναι και σε μεγάλη ηλικία και δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξει, δεν έχει καμία διάθεση να αλλάξει ή θα είναι κάποια πολύ βαριά διαταραχή που θα έρθει από αστυνομία, από εισαγγελέα, ξαφνικά. Οι άνθρωποι που θα πάρουνε τηλέφωνο στον ψυχολόγο θα είναι άνθρωποι που θα έχουν κάνει το πρώτο βήμα, θα το έχουνε ψάξει, θα έχουν κάνει την αρχή. Το κλειδί είναι να βρεθεί μια δίοδος επικοινωνίας, που να χτίζει μία σχέση, Δεν είναι πάντα εύκολο. Μπορεί να έρθει κάποιος σε μένα και να μην μπορώ να επικοινωνήσω, δηλαδή να μην ταιριάζουμε. Όπως και με τους γιατρούς, πολλές φορές πας σε ένα γιατρό και δεν? πας σε έναν άλλον. Είναι ο ανθρώπινος παράγοντας που είναι σημαντικός αλλά συνήθως οι άνθρωποι που θα έρθουν θα είναι άνθρωποι που θα το έχουν πάρει απόφαση.

Από ποιά ηλικία μπορείς να πας σε ψυχολόγο;

Θεωρητικά από οποιαδήποτε, δηλαδή αν σκεφτούμε ότι υπάρχουνε κάποια σύνδρομα και κάποιες διαταραχές που μπορεί να εμφανιστούν ακόμα και στα έμβρυα, ακόμα και στα νεογέννητα, τότε φτάνουμε ακόμη και σε αυτή την ηλικία.

Αλλά πρέπει να ξέρει να μιλάει προφανώς.

Σίγουρα χρειάζεται να μιλάει. Υπάρχουν διαταραχές και σύνδρομα που μπορούν να φανούν ακόμη και σε ένα μωρό. Αν υπάρχει ας πούμε κάποιο πολύ δυνατό τραυματικό γεγονός το οποίο ένας γονιός ή το φιλικό περιβάλλον δεν μπορεί να το διαχειριστεί. Ο κανόνας όμως είναι ότι πρώτα απ? όλα πάνε οι γονείς. Το πρώτο ραντεβού γίνεται πάντοτε με τους γονείς και μετά με το παιδί.

Ποια είναι η διαφορά ενός ψυχίατρου με έναν ψυχολόγο;

Ο ψυχίατρος είναι γιατρός, έχει τελειώσει την ιατρική και έχει κάνει την ειδίκευσή του στην ψυχιατρική. Αυτό σημαίνει ότι γνωρίζει απόλυτα πώς λειτουργούνε οι διαταραχές κι οι παθήσεις στο σώμα και μπορεί να βοηθήσει και φαρμακευτικά. Ένας ψυχολόγος δεν μπορεί ποτέ να χορηγήσει φάρμακα. Ο ψυχίατρος ασχολείται με τον άρρωστο και θα προσπαθήσει κατά κύριο λόγο βιολογικά και φαρμακευτικά να τον βοηθήσει. Εάν είναι από τους γιατρούς που έχουν εκπαιδευτεί και σε άλλες ψυχολογικές-ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις, μπορεί να βοηθήσει και στο άλλο κομμάτι. Ο ψυχολόγος ασχολείται με το ψυχολογικό-συναισθηματικό κομμάτι, δηλαδή ο ψυχίατρος είναι περισσότερο γιατρός  και ο ψυχολόγος αν θες είναι και λίγο εκπαιδευτικός. Θα τον βοηθήσει να κατανοήσει και όλα τα υπόλοιπα. Ο γιατρός θα τον βοηθήσει βιολογικά, σωματικά.  Αυτή είναι η διαφορά.

Η ύπνωση χρησιμοποιείται;

Η ύπνωση είναι μία μέθοδος που τη χρησιμοποιούσαν, χρησιμοποιείται ακόμα και τώρα.

Έχετε κάνει;

Όχι. Η ύπνωση είναι μία μέθοδος που χρησιμοποιείται σε πολύ ειδικές περιστάσεις. Συνήθως σχετίζεται με παθήσεις σωματικές και ψυχοτραυματικές που έχουν να κάνουν με πολύ έντονο σωματικό πόνο ή με τραυματικά γεγονότα, τα οποία ο άνθρωπος για να μπορέσει να τα εκφράσει, μπαίνει σε κατάσταση ύπνωσης ώστε να τα περιγράψει χωρίς να βιώσει τον πόνο. Είναι μία μέθοδος ιδιαίτερη για ιδιαίτερες περιπτώσεις. Ξεκίνησε με τον Φρόιντ και την ψυχανάλυση. Και εκείνος όμως την εγκατέλειψε. Δεν ήταν μία μέθοδος που θα μπορούσε να βοηθήσει τους πάντες και να έχει αποτελέσματα, γιατί δεν είναι σαφές το αποτέλεσμα, αν περιγράφει αυτό που πραγματικά συνέβη ή αν ο ειδικός κατευθύνει την κατάσταση.

Η ψυχολογία στην Ελλάδα είναι  σε ζήτηση, δηλαδή μπορείς να βρεις δουλειά;.

Η ψυχική υγεία γενικά, πόσο μάλλον στην Ελλάδα, δεν είναι προτεραιότητα, ειδικά όταν οι κοινωνικές συνθήκες είναι έτσι όπως είναι. Η περίοδος που διανύουμε είναι μία περίοδος που για όποιο επάγγελμα και να συζητήσουμε η απάντηση είναι η ίδια. Από την άλλη όμως επειδή υπάρχει μια κοινωνία σε κρίση, είναι η επιστήμη που χρειάζεται. Υπάρχει χώρος για όλους. Άμα έχεις πραγματικό ενδιαφέρον και είναι αυτό που θες να κάνεις, έχεις πολλές διεξόδους. Πέρα από τον δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα, μπορείτε να ασχοληθείτε με τη διαφήμιση, με την τεχνολογία, ακόμα και με τον σχεδιασμό ιστοσελίδας και εφαρμογών που θα μπορούσαν να προσφέρουν υποστήριξη και ψυχολογική βοήθεια μέσα από την καινούρια επικοινωνία. Φαντασία να έχετε και ενδιαφέροντα και θα τα συνδυάσετε.

Tzovara-2

 

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.


*


Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.