ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΑΒΛΑΜΙΣΟΠΟΥΛΟΥ.
Το σχολείο μας έχει καθιερώσει το θεσμό του μαθητικού περιοδικού εδώ και τρία χρόνια, ένα θεσμό που, κατά την άποψή μου, κάθε σχολείο θα έπρεπε να καθιερώσει. Εμείς, φέτος, φιλοδοξούμε να είμαστε συνεχιστές μιας προσπάθειας που έκαναν οι προκάτοχοί μας, να βάλουν αυτό το περιοδικό στην καθημερινότητα όλων των παιδιών του σχολείου μας και όχι μόνο.
Στο πλαίσιο, λοιπόν, αυτής της συνέχειας που θέλουμε να δώσουμε, αποφασίσαμε κατά πλειοψηφία να διατηρήσουμε ανέπαφο το αρχικό όνομα του περιοδικού, εκείνο που δημιούργησε η ιδρυτική του ομάδα.
Γιατί όμως; Τι σημαίνει τελικά αυτό το όνομα;
Για πολλούς μπορεί να μη σημαίνει τίποτα. Άλλοι μπορεί να το κατανοούν με πολλούς τρόπους. Για άλλους είναι μυστήριο. Για εμάς είναι και τα τρία. Πολλές φορές ακούστηκε η άποψη ότι θέλει να δώσει μια πνοή ελευθερίας, ότι θέλει να δημιουργήσει ένα περιβάλλον όπου οι απόντες όντως επιτρέπονται. Είναι, δηλαδή, μια ανοιχτή πρόσκληση συμμετοχής, όπου η άρνηση είναι κατανοητή και σεβαστή. Σίγουρα θα υπάρχουν κάποιοι που συμφωνούν μαζί μας, κάποιοι που διαφωνούν κι άλλοι ακόμα που δεν έχουν άποψη.
Κατά τη δική μου άποψη, το όνομα του περιοδικού έχει και έναν ειρωνικό χαρακτήρα. Συγκεκριμένα, ο όρος «επιτρέπονται» χρησιμοποιείται με έναν τέτοιο τρόπο ώστε να δώσει έναν τόνο σαρκαστικό ως προς το νόημά του, και να δηλώσει ακριβώς το αντίθετο. Μας επιτρέπεται και μας προτείνεται, έμμεσα ή άμεσα, σε κάποιες περιπτώσεις να είμαστε απόντες αλλά εμείς δεν πρέπει να το επιτρέψουμε. Είναι η ευκαιρία και η σειρά μας να εκφραστούμε και να ακουστούμε και δεν πρέπει να την αγνοήσουμε.
Υποβολή απάντησης