ΓΡΑΦΕΙ: Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ-ΤΣΕΛΙΓΚΑΣ.
Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2015, 16:36, Παρίσι, Πλατεία Ελευθερίας.
Ένα κυριακάτικο απόγευμα?
Αυτό το κυριακάτικο απόγευμα, 16:36 ώρα Ελλάδος, μία εικόνα κυριαρχεί σε όλο τον κόσμο: το κέντρο του Παρισιού κατακλυσμένο από εκατοντάδες χιλιάδες Γάλλους και άλλους ευρωπαίους πολίτες, μουσουλμάνους, χριστιανούς, εβραίους, άθεους. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι με την παρουσία τους ενώνουν τις φωνές τους κρατώντας πλακάτ με τη φράση «Je suis Charlie» και φωνάζοντας συνθήματα όχι μόνο εναντίον των αιματηρών γεγονότων στο κτήριο της εφημερίδας Charlie Hebdo και εναντίον της ισλαμοφοβίας που προωθεί την αντίληψη ότι το Ισλάμ είναι μία εξτρεμιστική και άκρως βίαιη θρησκεία, αλλά και υπέρ της Δημοκρατίας. Συγκίνηση και δέος προκαλεί η εικόνα των απλών πολιτών που, ανεβασμένοι στο άγαλμα της Ελευθερίας, ανεμίζουν ο καθένας τη σημαία της πατρίδας του: της Γαλλίας, της Τουρκίας, της Νορβηγίας και άλλων ευρωπαϊκών και όχι μόνο χωρών, συνθέτοντας ένα πολυπόθητο μωσαϊκό. Τον διεθνικό και αλληλέγγυο χαρακτήρα των εκδηλώσεων συμπληρώνει η παρουσία εκπροσώπων μουσουλμανικών και εβραϊκών οργανώσεων και συνδικάτων, αλλά και η πορεία πένθους και διαμαρτυρίας ευρωπαίων ηγετών, ανάμεσα τους και της Ελλάδος, των οποίων ο αριθμός φτάνει τους 50.
Η πορεία αυτή των πολιτικών αρχηγών, σε μένα τουλάχιστον, έκανε μεγάλη εντύπωση, καθώς δεν έχει ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο τα τελευταία χρόνια, χωρίς, βέβαια, να αποκλείω το γεγονός ότι μπορεί ο βαθύτερος σκοπός είναι απλά το θεαθήναι και η κοινωνική εκτόνωση. Ότι, δηλαδή, η πορεία αυτή και η φιλική συμπαράσταση των πολιτικών στους συνεργάτες, φίλους και συγγενείς των θυμάτων της Παρασκευής είναι απλά για τα μάτια του κόσμου. Είπε ένα μέλος της σκιτσογραφικής ομάδας της Charlie Hebdo: «Θα κάνουμε εμετό σε όσους δηλώνουν ξαφνικά φίλοι? αποκτήσαμε πολλούς καινούργιους φίλους, όπως τον Πάπα, τη βασίλισσα Ελισάβετ ή (τον πρόεδρο της Ρωσίας) Πούτιν: αυτό με κάνει να γελάω πολύ». Παρ? όλα αυτά, πρέπει πάντως να παραδεχθεί κανείς ότι η εικόνα των χιλιάδων κόσμου που φωνάζουν υπέρ της δημοκρατίας και των ελευθεριών του ανθρώπου, με σημαντικότερη αυτή της ελευθερίας της έκφρασης, αλλά και κατά της παρανόησης σχετικά με τη φύση της μουσουλμανικής θρησκείας, στην πρωτεύουσα της χώρας που πρώτη άναψε τη φλόγα της ελευθερίας του πνεύματος στην νεότερη Ευρώπη προκαλεί ρίγος.
Μια νέα εποχή για την Ευρώπη
Η Ευρώπη περνά όχι απλά μια δύσκολη περίοδο. Περνά μια περίοδο κρίσης. Απ? ό,τι φαίνεται, ένας κύκλος της ζωής της, αλλά ίσως και του κόσμου ολόκληρου, κλείνει. Ήρθε ο καιρός των αποφάσεων. Όχι των ηγετών, αλλά των λαών. Του κάθε ευρωπαίου πολίτη. Και μία από τις αποφάσεις αυτές είναι: η Ευρώπη, ως εκπρόσωπος του Δυτικού Κόσμου, θα συνεχίσει να βρίσκεται απέναντι στην μουσουλμανική Ανατολή ή θα συμπαρασταθεί έμπρακτα; Μα περισσότερο από όλα, η Ευρώπη καλείται να αποφασίσει αν θα κάνει μια στροφή. Μια στροφή στο χώρο το πνεύματος, με δημιουργικότητα, συνεργασία, παιδεία πραγματικά ανθρωποκεντρική που διδάσκει στην ουσία τον σεβασμό απέναντι στον συνάνθρωπο, μια πολιτισμική Αναγέννηση.
Ναι, στο παρελθόν η Ευρώπη υποδούλωσε, κατέστρεψε, διέφθειρε, αιματοκύλησε, ξεκλήρισε, αφάνισε. Αλλά και δημιούργησε, φώτισε, ανέπτυξε, ελευθερώθηκε. Όλα αυτά τα έκανε όχι μόνο λόγω δύναμης, αλλά πολύ περισσότερο λόγο γνώσης και πολιτισμού. Λόγω αμφισβήτησης των σαθρών κατεστημένων. Το μέλλον εξαρτάται από όλους μας. Θα διαφωτιστούμε και θα διαφωτίσουμε ξανά ή θα επιστρέψουμε πίσω ακυρώνοντας όλα όσα δημιουργήθηκαν και κατακτήθηκαν; Η επιλογή είναι στα χέρια μας!
Πηγές:
www.tvxs.gr
www.in.gr
Δελτίο ειδήσεων ΝΕΡΙΤ και ζωντανή μετάδοση από το Παρίσι.
Υποβολή απάντησης