Νευρική ανορεξία

ΓΡΑΦΕΙ: Η ΣΙΝΤΥ ΧΑΤΖΗ.

Η ανορεξία είναι μια από τις μάστιγες των σύγχρονων κοινωνιών, αφού όλο και περισσότερα είναι τα θύματα που υποφέρουν από την παραπάνω διαταραχή. Τι είναι όμως η νευρική ανορεξία, ποιά άτομα προσβάλλονται συχνότερα από αυτήν, πως θεραπεύεται και πώς πρέπει να πράξουν οι κοινωνίες μας με σκοπό την πρόληψή της;

Α) Τι είναι η νευρική ανορεξία και τι την προκαλεί;

Η νευρική ανορεξία είναι ένα σύνδρομο αυτοεπιβαλλόμενης ασιτίας στο οποίο το άτομο ωθούμενο από τον φόβο μήπως πάρει βάρος περιορίζει την πρόσληψη τροφής και τελικά οδηγείται σε επικίνδυνα αποτελέσματα. Επίσης η απώλεια βάρους μπορεί να επιτευχθεί μέσω προκλητού εμετού, εξαντλητικής άσκησης και πρόσληψης καθαρτικών και διουρητικών. Κάτι που θα έπρεπε να τονιστεί, ωστόσο είναι ότι η ανορεξία δεν είναι η διαταραχή της όρεξης, τουλάχιστον όχι στο αρχικό στάδιο της νόσου. Επιπλέον, η νευρική ανορεξία δεν είναι απλά μια διατροφική διαταραχή, αλλά πολύ περισσότερο μια ψυχολογική, αφού πρόκειται για διαταραχή της αίσθησης του εαυτού των ασθενών. Πιο συγκεκριμένα, τα άτομα με ανορεξία υποφέρουν από μια διαταραγμένη αντίληψη της εξωτερικής τους εμφάνισης. Τέλος, η νευρική ανορεξία είναι η ψυχική ασθένεια με το μεγαλύτερο ποσοστό θνησιμότητας.

Β) Ποια άτομα τείνουν να προσβάλλονται συχνότερα από την νόσο;

Τα άτομα που προσβάλλονται συχνότερα από την νόσο είναι γυναίκες, ενώ η μέση ηλικία έναρξης είναι τα 17.

Γ) Ποιά είναι τα σημάδια και συμπτώματα της νόσου;

* Επικίνδυνη απώλεια βάρους, φόβος για αύξηση βάρους και εμμονή με την καταμέτρηση θερμίδων και λιπαρών.
* Σύγχυση στη σκέψη και κακή μνήμη.
* Εμφάνιση μικρών ανοιχτόχρωμων τριχών στο κεφάλι και το σώμα (Lanugo).
* Απομόνωση, μυστικοπάθεια, κατάθλιψη και αδιαθεσία.
* Ξηροδερμία, τριχόπτωση, δερματίτιδα, ακμή και φαγούρα.
* Καροτένωση (κιτρίνισμα της επιδερμίδας), πετέχεια (ασθένεια που περιλαμβάνει πορφυρά σημάδια στο δέρμα), ερύθημα (ερυθρότητα του δέρματος), ραβδώσεις στο δέρμα και χιονίστρες.
* Πέτρες στα νεφρά και νεφρική ανεπάρκεια.
* Πρησμένες αρθρώσεις, κατάγματα και οστεοπόρωση.
* Δυσκοιλιότητα και πρήξιμο.
* Διαταραχή ορμονών, αμηνόρροια (διακοπή της περιόδου), λιποθυμίες, υποθερμία και αναιμία.
* Χαμηλή αρτηριακή πίεση, καρδιακή ανεπάρκεια και αργός καρδιακός παλμός.
* Πρησμένα μάγουλα εξαιτίας της συχνής πρόκληση εμετού.
* Μια έγκυος μπορεί να αποβάλει, να πεθάνει κατά τον τοκετό αυτή ή το παιδί της, το μωρό να γεννηθεί με επικίνδυνα χαμηλό βάρος, ή η γυναίκα να πάθει επιλόχεια κατάθλιψη.

Δ) Είναι σύγχρονο σύμπτωμα;

Όχι, αφού από τα Ελληνιστικά χρόνια κιόλας μαρτυρούνται ιστορίες ατόμων που χρησιμοποιούσαν τη νηστεία ως μέσο απώλειας βάρους, κάτι που συνεχίστηκε και στον Μεσαίωνα κυρίως από γυναίκες (πχ: η Αγία Αγγελική του Φολίνιο, η Αγία Αικατερίνη της Σιένας, η Αγία Βερόνικα, κ.α.). Η αγιοποίηση των συγκεκριμένων γυναικών από την Εκκλησία δεν έδωσε λύση στο πρόβλημα. Στα τέλη του 17ου αι. ο R.Morton πρώτος ερεύνησε την ανορεξία ως διατροφική διαταραχή, ωστόσο μόλις στα τέλη του 19ου αι. καθιερώθηκε ο όρος «νευρική ανορεξία» από τον Σερ Ουίλιαμ Γκαλ. Τέλος, ο θάνατος της τραγουδίστριας και ντράμερ των Carpenters, K. Carpenter το 1982 έκανε τη νόσο ευρύτερα γνωστή, χάρη στους διάσημους που άρχισαν να μιλούν δημόσια για το θέμα, που μέχρι τότε θεωρείτο ταμπού.

Ε) Ποιοι διάσημοι που πάσχουν/έπασχαν από νευρική ανορεξία;

Η Karen Carpenter.  Η τραγουδίστρια συνήθιζε να πίνει το σιρόπι ipecac, διαδεδομένο την δεκαετία του ?70, το οποίο προκαλούσε εμετό σε όποιον το χρησιμοποιούσε. Πέθανε τελικά το 1982 σε ηλικία 32 ετών και ζυγίζοντας μόλις 36 κιλά.
Η Mary-Kate Olsen.
H Jane Fonda.
H Victoria Beckam.
H Audrey Hepburn.

Στ) Υπάρχει θεραπεία;

Ναι, υπάρχουν πάνω από 200 είδη θεραπείας, τα οποία δεν στοχεύουν μόνο στην αλλαγή της διατροφής των ατόμων, αλλά κυρίως στην αλλαγή του τρόπου ζωής τους.

Ζ) Πως μπορούν οι σημερινές κοινωνίες να προλάβουν το πρόβλημα;

Από τις πασαρέλες που χρησιμοποιούν μοντέλα κάτω των 45 κιλών μέχρι τις αναρτήσεις των διάφορων blog και τα άρθρα των περιοδικών, τα οποία με τρόπο σχεδόν φασιστικό ορίζουν το πώς θα έπρεπε να είναι η εμφάνιση και ο τρόπος ζωής μας, ένα είναι το συμπέρασμα: ζούμε σε μια κοινωνία που προσπαθεί να μας εντάξει σε καλούπια περισσότερο από ποτέ άλλοτε, σε έναν κόσμο που ελέγχεται και κυριαρχείται από τα media, στον οποίο είναι φυσικό να υπάρχουν τέτοιες διαταραχές. Είναι όμως αποδεκτό; Όχι αν δεν το επιτρέπουμε. Με μια πρόχειρη αναζήτηση μπορεί να βρει ο καθένας εκατοντάδες ιστοσελίδες που ενθαρρύνουν τους νέους να γίνουν ανορεκτικοί, υποστηρίζοντας πως η νευρική ανορεξία δεν είναι ασθένεια αλλά τρόπος ζωής (οι λεγόμενες pro-ana). Το περιεχόμενο των σελίδων αυτών είναι αισχρό και επικίνδυνο για όποιον το διαβάσει, γι?αυτό και πρέπει να επιμείνουμε όλοι μας να κλείσουν το συντομότερο δυνατόν. Επίσης ο χώρος της μόδας συχνά θεωρείται- όχι άδικα-υπεύθυνος για την εξάπλωση της διαταραχής και αυτό γιατί συχνά δείχνει αδιαφορία για τις ανάγκες των ατόμων που δουλεύουν στο χώρο και προβάλει λανθασμένα πρότυπα. Οι κοινωνίες μας λοιπόν θα πρέπει να φροντίσουν έτσι ώστε τέτοιων ειδών εικόνες να μην προβάλλονται ως πρότυπα υγιεινής διατροφής και σύμβολα ομορφιάς. Ακόμα τα πρακτορεία μοντέλων καθώς και η τηλεόραση και ο κινηματογράφος θα πρέπει να προσέχουν περισσότερο ποια άτομα προσλαμβάνουν, αφού οι άνθρωποι του θεάματος είναι συνήθως αυτοί που έχουν μεγαλύτερη επιρροή σε άτομα νεότερης ηλικίας.

Χρήσιμα links:

http://www.anasa.com.gr/main.htm
http://www.klinikilyrakou.gr/ekswterika_iatria-gr/ektakto-peristatiko/nevrikh-anorexia.html
http://www.paidiatros.gr/index.php?cid=1&id=187&st=2

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.


*


Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.